…Αυτονόητα
Γεννιόμαστε καθαροί…
Το παιδικό μας βλέμμα διάφανο.
Μεγαλώνουμε με την ματιά μας να σκοτεινιάζει κάθε μέρα κι από λίγο.
Να νοθεύεται…
Τί ζητάμε στ’ αλήθεια;
Ένα αληθοφανές ψέμα, μια μασκαρεμένη κοροϊδία.
Τόσο μικρή που να μπορούμε να την καταπιούμε,
τόσο μεγάλη που να μπορεί μας κρατήσει.
Για να γίνει υποφερτή η πορεία μας, ο ύπνος μας πιο ελαφρύς…
Παλεύουμε συνεχώς μέσα μας κι έξω, για τα Aυτονόητα.
Το ρέμα πάει αντίθετα
κι εμείς που το πήραμε χαμπάρι βυθιζόμαστε…
Μια πετυχημένη ψευδαίσθηση, αυτό θέλουμε.
Να την καβαλήσουμε και να πάμε μαζί με το ρέμα.
…Ενάντια στα Aυτονόητα…
Ισμήνη Παφίτη
