Δημοσιεύτηκε και στο: http://www.microstory.gr/#!koma/czmp
Περπατούσε μέσα σ’ ένα χωράφι με χρυσά στάχυα. Ήταν
ξυπόλυτη.
Έστρεψε το κεφάλι δεξιά κι αριστερά. Τίποτα άλλο γύρω της, μόνο χρυσά, ώριμα στάχυα. Καθώς ο ήλιος ήταν έτοιμος να δύσει, τα έβαφε με το πιο γοητευτικό χρώμα του, ενώ το θρόισμά τους έμοιαζε σαν άμμος που γλιστρά από παλάμη… Ένα θερμό αεράκι την χάιδευε και ένα μίγμα από μυρωδιές της φύσης αιφνιδίαζαν την όσφρησή της.
Έστρεψε το κεφάλι δεξιά κι αριστερά. Τίποτα άλλο γύρω της, μόνο χρυσά, ώριμα στάχυα. Καθώς ο ήλιος ήταν έτοιμος να δύσει, τα έβαφε με το πιο γοητευτικό χρώμα του, ενώ το θρόισμά τους έμοιαζε σαν άμμος που γλιστρά από παλάμη… Ένα θερμό αεράκι την χάιδευε και ένα μίγμα από μυρωδιές της φύσης αιφνιδίαζαν την όσφρησή της.
Συνέχισε να περπατά και καθώς τα στάχυα τής γαργαλούσαν τις
γάμπες, με το ζόρι κρατιόταν να μη γελάσει. Ξαφνικά σταμάτησε. Ήχος μουσικής
άρχισε να ακούγεται από μακριά και ολοένα δυνάμωνε. Από πού προερχόταν; Έκλεισε
τα μάτια για να αφουγκραστεί καλύτερα. Η μουσική ακουγόταν όλο και πιο δυνατά,
όλο και πιο κοντά, ώσπου σε λίγο βρέθηκε να ακούγεται μέσα στο κεφάλι της, ως
να την ρούφηξαν τα αυτιά της σαν δίνη…